Marek Sołtysik
(ur. 1950) r. Prozaik, poeta, scenarzysta, dramaturg, artysta malarz i grafik, redaktor i krytyk sztuki.
Absolwent wydziału grafiki (dyplom z litografii i z grafiki książki) Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, tamże przez cztery lata pracownik naukowo- dydaktyczny. Autor wielu powieści , m.in.: „Domiar złego" (1977), „Sztuczne ruiny" (1978), „Aż do odejścia nocy"(właściwy debiut, z 1972, wyd. 1988), „Debora" (1992, 1995) kilkakrotnie adaptowana w Polskim Radio, sfilmowana przez R. Brylskiego jako „Deborah", „Fanty" (1980), „Pakiet Pandory" (1980), „Białe okno" (1980) „Kukła. Pakiet Pandory" (1981), „Znak miłości" (2005), „Czułość i podniecenie" (2010), „Tu nie wypada kochać" (2009, 2010) „Legowisko szakali" (2007), „Gwałt. Horror moralny" (1983, 1984), „Moloch", „Mocne ramiona pani Kicz" (2012), także zbiorów opowiadań „Ulica Maska" (1980), „Intymne zwierzenia kilkunastu osób" (1984): i zbiorów esejów „Piękni szaleńcy" (2006), „Świadomość to kamień. Kartki z życia Michała Choromańskiego" (1989), „Sekrety nieśmiertelnych" (2010), „Jak upadają wielcy" (2012). Wydał także tomy wierszy :Korytarz" (1892) i „Małe wiersze wieczorne" (1865). Autor kilkudziesięciu słuchowisk emitowanych w Polskim Radio, współautor noweli radiowej Dzień jak co dzień (1005-1996) oraz jednoaktówek W oku światła i Mocarz, wystawionych w 1994 i 1995 w reż. W. Markiewicza w Muzeum Narodowym w Krakowie. Stały współpracownik Pisma Adwokatury Polskiej „Palestra_ (od r. 2002), Magazynu Społeczno-Kulturalnego „Kraków", publikuje m.in. w „Twórczości" (od r. 1976) oraz w „Akcencie"
Od r. 1978 był redaktorem działu prozy w „Życiu Literackim", prowadził „Pocztę literacką" po Wisławie Szymborskiej i prof. Włodzimierzu Maciągu. W Centrum Młodzieży im. Dr. Henryka Jordana pomagał młodym redagować pismo „Nasz Głos" (wyróżniał licealistę Wojciecha Tochmana) i od r. 1988 poza Krakowem prowadził warsztaty literackie, (wyróżniał Krzysztofa Vargę, Jacka Lewinsona, Karolinę M. Piekarską). Stały współpracownik krakowskiego „Przekroju". W TVP Kraków był w 1990-1991 współtwórcą scenariusza i kierownikiem literackim stuodcinkowego serialu fabularnego „Kraków" (który miał reżyserować dla BBS Kazimierz Kutz). W 2001-2003 felietonista dodatku Plus-Minus dziennika „Rzeczpospolita" .
Laureat wielu nagród literackich, m. in. Nagrody w konkursie na debiut powieściowy S.W. „Czytelnik", Nagrody Miasta Krakowa dla młodego twórcy (1980), Nagrody im. Stanisława Piętaka, nagrody im Stanisława Wyspiańskiego, Nagrody „Miesięcznika Literackiego" i stypendysta MKiDN. Odznaczony przyznanym przez ministra kultury Bogdana Zdrojewskiego medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.