Maciej Szumowski
Dziennikarz, redaktor, reżyser filmów dokumentalnych.
(ur. 18 kwietnia 1939 w Warszawie – zm. 1 lutego 2004 w Krakowie)
Twórca reportaży i ponad 100 filmów dokumentalnych. W latach 1980 -1981 był redaktorem naczelnym "Gazety Krakowskiej". Dwukrotnie otrzymał nagrodę Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich im. Bolesława Prusa (1971 za cykl reportaży Polska zza siódmej miedzy i 1981 za pracę w "Gazecie Krakowskiej"). Uczestnik prac Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności. W 1989 był szefem kampanii wyborczej "Solidarności " w Krakowie.
Za dokument Polski poślizg kontrolowany otrzymał nagrodę Pryzmat za umiejętne przybliżanie Polakom reformy gospodarczej.
Zmarł niecały miesiąc po śmierci żony, pisarki Doroty Terakowskiej. Na ich cześć, park znajdujący się na krakowskim osiedlu Kliny, nazwano: Park Maćka i Doroty.
Ojciec Wojciecha Szumowskiego i Małgorzaty Szumowskiej.
Filmografia:
- POWRÓT NA MIEJSCE WYPADKÓW Realizacja, Scenariusz,
- 1968- ARENA (1968) Scenariusz,
- 1972- WALKA Z CIENIEM Realizacja,
- 1984- KRAKÓW - MIASTO PRZED TRYBUNAŁEM CZASU Reżyseria, Scenariusz,
- 1990- DZIENNIKARZ Bohater filmu,
- 1999- MŁODZIEŃCZE IGRASZKI PIĘKNYCH DWUDZIESTOWIECZNYCH Reżyseria, Scenariusz,
- 1999- GRY I ZABAWY DOROSŁYCH PIĘKNYCH DWUDZIESTOWIECZNYCH Reżyseria, Scenariusz,
- 1999- DZIECIĘCE ZABAWY PIĘKNYCH DWUDZIESTOWIECZNYCH Reżyseria, Scenariusz,
- 2002- ODDAM ŻYCIE ZA PRACĘ Reżyseria, Scenariusz,
- 2004- POZOSTANIE PO MNIE FILM... Bohater filmu,
- 2005- MÓJ TATA MACIEK Bohater filmu,
Nagrody:
1972- WALKA Z CIENIEM Kraków (Ogólnopolski Festiwal Filmów Krótkometrażowych) Nagroda "Głosu Robotniczego" (od 1970 nazwa nagrody "Żelazna Łódka") dla filmu najbardziej zaangażowanego we współczesną tematykę społeczną.